Μάχη στο Μελιδόνι Αποκορώνου Χανίων

Στις 30 Σεπτεμβρίου καταφθάνει ο υπόλοιπος οθωμανικός στόλος και ο στρατός που αποβιβάζεται μαζί με τοπικά οθωμανικά στρατεύματα εκστρατεύει προς τον Αποκόρωνα και από κει στα Λευκά Όρη με στόχο να φτάσει στα Σφακιά. Όμως μετά από ισχυρή αντίσταση των επαναστατών στο χωριό Μελιδόνι, ο οθωμανικός στρατός υποχρεώνεται να υποχωρήσει.

Τὴν 30 δὲ τοῦ μηνὸς κατέπλευσεν εἰς τὸν ρηθέντα λιμένα καὶ ὅλος ὁ λοιπὸς στόλος, συγκείμενος ἐκ τεσσαράκοντα ὀκτὼ πλοίων τῆς γραμμῆς καὶ ἄλλων μεγάλων πολεμικῶν· ἀπεφάσισαν δὲ καὶ αὐτοὶ νὰ ἐκδικηθῶσι διὰ τὴν προτέραν κατ’ αὐτῶν ὕβριν. Ὅθεν καὶ συνεννοηθέντες μετὰ τῶν Τούρκων τῶν Χανίων καὶ τῆς Σούδας συνῆλθον μετὰ τῶν ἀποβιβασθέντων ἐκ τῶν πλοίων πληρωμάτων ἐν βαθεῖᾳ νυκτὶ τῆς 30 τοῦ λήγοντος καὶ τῆς πρώτης τοῦ ἐπερχομένου Ὀκτωβρίου κατὰ τὰς Ἁλυκάς, ὅλοι ὁμοῦ ὑπὲρ τὰς τρεῖς χιλιάδας. Διελθόντες δὲ τὰς κατὰ τὴν Μαλάξαν καὶ Τσουκαλαριὰ ἑλληνικὰς φυλακὰς ἀνέβησαν ὄρθρου βαθέος τὰ στενὰ τῶν Γυρισμάτων, ἐκεῖθεν δὲ μέρος μὲν ἐξ αὐτῶν ὁρμήσαντες ἔσφαξαν ἕως δώδεκα ἐκ τῶν Ἑλλήνων, τῶν φυλασσόντων κατὰ τὸ Παλαιόκαστρον, οἱ δὲ λοιποὶ κατέβησαν κατὰ τὸ λυκαυγές, διὰ νὰ ἐπιπέσωσιν αἰφνιδίως εἰς Ἀποκόρωναν. […] Τυχαίως δὲ εἶχε φθάσει τὴν προτεραίαν καὶ ὁ Σήφακας εἰς Μελιδόνι, τὸ χωρίον του, ἐπανελθὼν ἐκ Γορτύνης· ἀλλὰ δυστυχῶς εἶχεν ἐξηρθρωμένον τὸ ἕνα τῶν ποδῶν του, καὶ δὲν ἠδύνατο ἕνεκα τούτου νὰ βαδίζῃ ὁλοτελῶς. Ὅθεν ἔφιππος μετὰ τῶν ἐγχωρίων του, τριάκοντα περίπου ὄντων, μακρὰν ἱστάμενος, ἐν ᾧ χρόνῳ ἔβλεπεν εἰσεχομένους τοὺς πολεμίους εἰς Μελιδόνι, κρατοῦντας δάδας διὰ νὰ πυρπολήσωσι τὴν μόνην ἐν αὐτῷ ἔτι ἱσταμένην οἰκίαν του, ἀφίησι τὴν ἑξῆς βροντώδη φωνήν: «Τί τοὺς ἀφήνετε», εἶπεν, «ὦ παλληκάρια, καὶ προχωροῦν; Πέσατε ἐπάνω των, καὶ μὴ φοβεῖσθε! Βαστᾶτε, καὶ τώρα μᾶς ἔρχονται πρὸς βοήθειαν πεντακόσιοι Σφακιανοί, καὶ φθάνουσι τὴν στιγμὴν ταύτην καὶ οἱ Λακκιῶται». […] Ἐκπλαγέντες δὲ οἱ Τοῦρκοι τότε, ἀμέσως ὠπισθοδρόμησαν, οἱ δ’ Ἕλληνες ἐπιπεσόντες μὲ ὁρμὴν τοὺς ἐφόνευον καταδιώκοντές τους μέχρι τῶν πρὸς δυσμὰς ὑψωμάτων τοῦ χωρίου Μαχαιρῶν.

Κριτοβουλίδης, 229-230

Μελιδόνι Αποκορώνου